Od 1945 r. na terenie ówczesnego Powiatu Międzychodzkiego funkcjonowały dwa szpitale: Szpital Powiatowy im. K. Dłuskiego w Międzychodzie z dwoma oddziałami – wewnętrznym i chirurgicznym (zlokalizowanymi w dwóch osobnych budynkach, pochodzących z początku XX wieku) oraz Szpital im. Św. Józefa w Sierakowie z oddziałem ginekologiczno-położniczym (utrzymywany przez Kongregację S. Elżbietanek w Poznaniu), pięć ośrodków zdrowia: dwa miejskie – w Międzychodzie i Sierakowie, dwa gminne – w Chrzypsku i Kwilczu oraz wiejski – w Łowyniu, a także Powiatowa Stacja Pogotowia Ratunkowego w Międzychodzie. W 1973 r. powołano Zespół Opieki Zdrowotnej w Międzychodzie, obejmujący swym zasięgiem powiat międzychodzki, który w przedstawionej strukturze organizacyjnej ZOZ działał do 30 czerwca 1975 r.
Od 1 lipca 1975 r., czyli do momentu wprowadzenia nowego podziału administracyjnego kraju, Zespół Opieki Zdrowotnej w Międzychodzie swym zasięgiem obejmował wyłącznie miasto i gminę Międzychód, która weszła w skład woj. gorzowskiego. ZOZ utrzymywał w ramach lecznictwa zamkniętego szpital w Międzychodzie o dwóch oddziałach (oddział wewnętrzny – 43 łóżka i oddział chirurgiczny – 41 łóżek), a w ramach lecznictwa otwartego: Rejonową Przychodnię w Międzychodzie (z poradniami: ogólną, dziecięcą, dla kobiet, stomatologiczną oraz wszelkiego rodzaju przychodniami specjalistycznymi), Wiejski Ośrodek Zdrowia w Łowyniu, Międzyzakładową Przychodnię Przemysłową przy ZPOW w Międzychodzie. W tym czasie usługi w zakresie lecznictwa zamkniętego w dziedzinie położnictwa i ginekologii świadczył mieszkańcom miasta i gminy Międzychód ZOZ w Skwierzynie, a w dziedzinie pediatrii – ZOZ w Międzyrzeczu.
Pod koniec 1986r., realizując uchwałę podjętą przez samorząd miasta i gminy w Sierakowie (woj. poznańskie), podpisane zostało porozumienie miedzy wojewodami poznańskim i gorzowskim, na mocy którego od 1 stycznia 1986 r. ZOZ w Międzychodzie zaczął również świadczyć usługi profilaktyczno-lecznicze dla miasta i gminy Sieraków. Jednocześnie ZOZ ten przejął pod względem organizacyjnym następujące placówki należące dotychczas do ZOZ w Szamotułach, a działające w Sierakowie: Gminny Ośrodek Zdrowia (z poradniami: ogólną, dziecięcą i dla kobiet), szpital położniczo-ginekologiczny (z 60 łóżkami), Międzyzakładową Przychodnię Przemysłową przy Hucie Szkła „Warta” oraz Podstację Pogotowia Ratunkowego w Sierakowie. Na mocy tego porozumienia, szpital w Sierakowie kontynuował świadczenie usług położniczo-ginekologicznych dla mieszkańców z gmin Kwilcz i Chrzypsko w woj. poznańskim, ponadto – zgodnie z porozumieniem zawartym między wojewodami gorzowskim i pilskim – dla mieszkańców gminy Wronki w woj. pilskim. Od 1 stycznia 1991r. – na mocy odrębnego porozumienia między głównymi lekarzami województw poznańskiego i gorzowskiego, podjętego na wniosek samorządu gminy w Kwilczu (woj. poznańskie) – ZOZ Międzychód objął opieką medyczną także mieszkańców gminy Kwilcz, przejmując organizacyjnie Gminny Ośrodek Zdrowia w tej miejscowości.
W latach 1958 – 1960 dokonano generalnej modernizacji starego budynku oddziału chirurgicznego szpitala im. Dłuskiego w Międzychodzie, wówczas również zbudowano tu odrębną kuchnię (dla obu istniejących oddziałów). W 1977 r. przystąpiono do budowy nowego pawilonu szpitala w Międzychodzie, który powstawał etapami w miejsce starego oddziału wewnętrznego. Do 1985 r. zrealizowano dwa etapy tej inwestycji: w pierwszym wybudowano nowy budynek oddziału wewnętrznego, nadbudowano budynek kuchni z przeznaczeniem na oddział dziecięcy oraz dobudowano blok operacyjny do istniejącego budynku chirurgii. W drugim – wybudowano budynek, w którym zlokalizowano oddział reumatologiczny, laboratorium oraz kilka pomieszczeń dla administracji. Trzeci etap, który przewidywał budowę obiektu na potrzeby oddziału ginekologiczno-położniczego, pralni, prosektorium, zaplecza technicznego i pomieszczeń dla centralnej izby przyjęć i pomocy doraźnej, nie wszedł w stan realizacji. W latach 1996-97 udało się jedynie przystąpić do budowy budynku pralni i prosektorium, której z braku środków finansowych nie udało się kontynuować w 1998 r. W latach 1983-87 zmodernizowano budynek Wiejskiego Ośrodka Zdrowia w Łowyniu, natomiast w latach 1994-95 w szpitalu w Sierakowie wyremontowano oddział ginekologiczno-położniczy oraz wybudowano pracownie RTG i USG, jako jednostki ogólnodostępne dla miejscowego społeczeństwa.
W związku z reformą w służbie zdrowia na przełomie 1998 i 1999 r. Zespół Opieki Zdrowotnej w Międzychodzie został przekształcony w Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej funkcjonujący w oparciu o kontrakty z Wielkopolską Regionalną Kasą Chorych, a następnie z Narodowym Funduszem Zdrowia. W wyniku działań restrukturyzacyjnych w 1999 r. została sprywatyzowana Podstawowa Opieka Zdrowotna, z początkiem 2001 r. został uruchomiony Zakład Opiekuńczo-Leczniczy, a z końcem 2002 r. Szpitalny Oddział Ratunkowy, Centralna Izba Przyjęć, Oddział Intensywnej Terapii, przeniesiono Pogotowie Ratunkowe do budynków szpitalnych. W 2003/04r. uruchomiono Oddział Rehabilitacji Kardiologicznej, w 2005r. – Hospicjum Domowe, a z początkiem 2006
r. Ośrodek Rehabilitacji Dziennej (Kardiologicznej). Szpital wzbogacił się o nowoczesny sprzęt diagnostyczno-leczniczy m.in. aparaty RTG, USG, mammograf, respiratory, defibrylatory, aparaty do znieczulenia, a także karetkę „W” oraz „R”.
W roku 2009 rozbudowano Pracownię RTG o nowe pomieszczenia Pracowni Tomografii Komputerowej, które wyposażono w nowoczesny 16-sto rzędowy tomograf komputerowy. W roku 2012 zamknięte zostały Oddziały: Ginekologiczno-Położniczy oraz Neonatologiczny – zlokalizowane w Szpitalu w Sierakowie. W tym samym roku rozpoczęły się prace budowlane związane z budową nowego pawilonu diagnostyczno-zabiegowego z bazą łóżkową, Centralną Sterylizatornią, a w roku 2013 rozpoczęły się prace budowy lądowiska dla helikopterów Lotniczego Pogotowia Ratunkowego.
W roku 2015 oddano do użytkowania nowopowstały pawilon diagnostyczno-zabiegowy z bazą łóżkową, w którym zlokalizowany został Oddział Ginekologiczno-Położniczo-Neonatologiczny z Blokiem Porodowym. Do nowego pawilonu przeniesiony został także Oddział Chirurgiczny Ogólny, a także uruchomiono Centralną Sterylizatornię na potrzeby całego Zakładu.
Nad nowym pawilonem diagnostyczno-zabiegowym z bazą łóżkową powstało wyniesione lądowisko dla helikopterów Lotniczego Pogotowia Ratunkowego.